,, Raz, już blisko końca, powiedziałem: "Jeśli będziesz mogła, jeśli jest to dozwolone, przyjdź do mnie, gdy znajdę się na łożu śmierci."
"Dozwolone? - odrzekła. - Niebo z trudem by mnie zatrzymało. A jeśli chodzi o piekło, rozwaliłabym je na kawałki".
,,Smutek'' C.S. Lewisa to historia o nieśmiertelnej miłości. Autor po stracie ukochanej H. (jak ją nazywa w książce) popadł w żal, którego sam nie rozumiał.
Jego miłość do ukochanej była opisana jako prawdziwa, poważna, nieziemska i romantyczna. Łączyła ich niezwykła więź: ich związek opierał się zarówno na przyjaźni, jak i autentycznym i szczerym uczuciu. Oboje tworzyli jedność i po stracie H. autor czuł się jakby ,,kulistą materię'' przecięto na pół albo mu odcięto jedną nogę, po której rana zamiast się goić to boli jak by tę czynność powtarzano na okrągło. Porównał on także wciąż powracający smutek do sępa, który każdego dnia wydzierał od nowa Prometeuszowi świeżą wątrobę.
W swych wywodach Lewis jest jak Dante w ,,Boskiej komedii" - wyrusza na poszukiwania swej Beatrycze, którą jest H. Wędrówka ta ma jednak postać czysto metaforyczną. Autor powraca we wspomnieniach, odwiedza znajome miejsca, gdzie razem spędzali czas, aby niczym Dante spostrzec swą wybrankę (Lewis powraca tu we wspomnieniach do łoża śmierci i jednej z ich ostatnich rozmów). Na końcu doszło do ostatecznego spotkania o którym jest mowa pod koniec książki gdy po częściowym ukojeniu bólu długo oczekiwany obraz żony wreszcie ukazał się w głowie Lewisa. Nie czuł już tak silnego bólu jak przedtem, lecz stan ten nie trwał zbyt długo ponieważ cierpienie powróciło jak bumerang. Clive nawet pisze, że od smutku nie da się uciec.
W swojej książce autor zadaje dziesiątki pytań : ,,Kim tak naprawdę jest Bóg?'', ,,Jaki jest?'', ,,Jakie jest nasze życie'' i ,,Czym MY jesteśmy na tym świecie?''. Są to bardzo nurtujące pytania i zmuszają do refleksji.
Autor wyjaśnia, że każda boleść nie dzieje się bez powodu gdyż jest to dla nas taka ,,próba'' od Boga. ,,Próba'', która ukazuje naszą wiarę, jak bardzo wierzymy w Boga i czy nie zwątpimy wtedy, gdy odbierze nam nawet kogoś najważniejszego w życiu jak matkę, dziecko, ukochaną...
C.S. Lewis cały swój stan , a może nawet proces w którym tkwił opisał w notatkach, które stworzyły książkę. Miał na celu dzięki słowu pisanemu obronić się przed kompletnym załamaniem i łudząc się tym, że dzięki temu ten ból przeminie.
Clive kończąc swe notatki pogodził się ze stratą ukochanej doznając zupełnego ukojenia, lecz H. zawsze pozostanie w jego sercu...
Polecam tę książkę każdemu, kto zaznał taki ból w życiu jak autor, ale także tym, którzy jeszcze go nie zaznali. Można z niej wynieść wiele wartości takich jak : miłość, wiara, wyrozumiałość.
Miłość ponieważ pokazuje ona prawdziwe i szczere uczucie, które nie przemija wraz ze śmiercią ukochanej, ale trwa i jest tak silne, że nawet śmierć nie zdoła go zabić. Wiara ponieważ Bóg zabrał mu osobę, którą cenił ponad wszystko, a on pomimo swego buntu nie zwątpił i później sam opisywał to jako ,,próbę''.
Wymieniłam także wyrozumiałość ponieważ przyjął on do wiadomości po długiej walce z uczuciami, że tak musiało być i nawet zwracając się do Boga powiedział słowa ,,Gdybym wiedział, że wieczna rozłąka z H. i fakt, że ona o mnie zapomni, uczynią jej istnienie radośniejszym i wspanialszym, powiedziałbym oczywiście: ZGODA!. Tak samo na ziemi, gdybym mógł uleczyć ją z raka za cenę nieoglądania jej więcej, postarałbym się o to, byśmy się więcej nie zobaczyli.''
Autor w tych słowach pokazał ile by mógł poświęcić, aby ukochana nie odeszła i to jest piękne w tej historii dlatego warto ją przeczytać bo w moim przypadku zmieniła ona podejście do życia.
